Gönderiler

Yazar Rehberi

Daha Önce Yayımlanmamış Olma

Kün’de yayımlanacak yazılarda, kısmen ya da bütünüyle, daha önce hiçbir yerde yayımlanmamış olma şartı aranır. Bilimsel bir etkinlikte sunulmuş bildirilere dayalı çalışmalar dipnotta bildiri başlığı ve etkinlik bilgisi belirtilerek yayımlanabilir. Yayımlanmak üzere değerlendirilmesi için dergiye gönderilmiş makaleler aynı anda başka bir dergiye gönderilemez.

Ücret Politikası

Kün’e makale gönderimi ve Kün’de kabul edilmiş bir makalenin yayımlanması ücretsizdir.

Gelen Yazıların Değerlendirilmesi

Kün’de Kör Yayın Kurulu ve Çift Kör Hakemlik değerlendirme süreçleri uygulanır. Yayımlanmak üzere gönderilen yazılar, öncelikle sayı sorumlusu yardımcı editör tarafından biçim ve yayın ilkeleri açısından incelenir, intihal denetimi yapılır. Bu yönleriyle uygun bulunmayan yazılar yazarına geri gönderilir. Uygun bulunan yazılar, yazarının kimliğini açığa çıkaracak bilgiler gizlendikten sonra yayın kuruluna sunulur. Yayın kurulu yazıları bilimsel nitelik, özgünlük ve derginin bütünlüğü açısından değerlendirir. Uygun görülen makaleler için çift kör hakemlik süreci, inceleme ve çeviriler için sorumlu editör değerlendirmesi başlatılır. Bölüm editörleri yazıları kendileri inceleyebilir ya da yayın kurulunda belirlenecek hakemlere gönderebilir.

Hakemler kendilerine verilen süre içerisinde değerlendirme yaparlar. Değerlendirmelerinde bilimsel etik ilkelerini gözetir, akademik görgü kuralları çerçevesinde yapıcı bir dil kullanır ve yansız olurlar. Makale yayımlanana kadar değerlendirme yaptıkları metinleri paylaşmaz, gizlilik ilkesine bağlı kalırlar. Yazarın kimliğini ifşa edebilecek bilgileri fark ettiklerinde ve çıkar çatışması-çıkar birliği olduğunu anladıklarında makaleyi değerlendirmeyi reddederek editörlere bilgi verirler.

Hakem raporlarına göre yazardan düzeltme yapılması istenebilir. Yazar, hakemlerin ve gerektiği hâllerde yayın kurulunun eleştiri, öneri ve düzeltme taleplerini dikkate alır; metin üzerindeki değişiklikleri ve varsa geri çevirdiği önerileri gerekçeleriyle belirten bir rapor hazırlar. Gözden geçirilmiş metinler, sayı sorumlusu yardımcı editör tarafından hakem raporlarıyla karşılaştırılarak değerlendirilir. Yazıların son şekline göre baş editörler yayım kararı verir. Yayım kararı verilen yazılar, sorumlu yardımcı editör tarafından yazım, noktalama, metin içi referanslar ve kaynakça açısından derginin standartlarına uygun hâle getirilmek üzere son bir kez okunur.

Hakem raporlarından biri olumlu, diğeri olumsuz olduğu takdirde, yazı üçüncü bir hakeme gönderilebilir veya yayın kurulu son kararını raporlar üzerinden verebilir. Yayım kararı verilen yazılar kabul tarihi itibariyle sıraya konulur ancak editörler, dosya hazırlama, güncellik, gereklilik ve bütünlük gibi dergiciliğe bağlı birçok nedenle kimi değişiklikler yapabilir.

Dizilmiş yazılar açık erişime sunulmadan önce son okuma için yazarına gönderilir. Yazar bu aşamada zorunlu, küçük düzeltmeler talep edebilir ama yazının yeniden dizilmesini gerektirecek büyüklükte düzeltme isteyemez. Yayım aşamasına gelmiş makaleler için yazarlardan Yayın Hakkı Devir Formu’nu imzalaması istenir.

Biçim ve Yazım ile İlgili Genel Kurallar

Makalelerde uyulması gereken genel kurallar şunlardır:

Türkçe Makale Başlığı 14 Punto Koyu, Ortalı ve Sadece İlk Harfler Büyük

Yazar Adı Soyadı 14 Punto İtalik, Ortalı ve Sadece İlk Harfler Büyük

Özet

Dergiye gönderilecek makalelerde mutlaka 300 ila 500 sözcükten oluşan Türkçe “Özet” bulunmalıdır. Makaledeki tüm özetler “Palatino Linotype” fontu kullanılarak 10 punto, önce 6 sonra 0 nk paragraf aralığı ve tek satır aralığı ile yazılmalıdır. Özet ve Abstract tek paragraf olmalıdır. Çalışmada etik kurul onayı gerektirecek veriler (anket, görüşme vb.) 2020 yılında elde edilmişse etik kurul onayı gerektirmektedir. 2019 ve öncesi ise özet bölümünde tarihini de belirtmeniz gerekmektedir, 2020 de elde edilmiş ve etik kurul onayı var ise etik kurul onayı ile ilgili özette “… etik kurulu …. tarihli … sayılı kararına göre…” benzeri bir ifade ile bilgi verilmelidir.

Anahtar Sözcükler: sözcük 1, sözcük 2, sözcük 3. (3 ila 5 sözcük.)

Abstract

İngilizce Makale Başlığı 12 Punto Koyu, İki Yana Yaslı ve Sadece İlk Harfler Büyük

Makalenizi bu şablona göre hazırlamanız gerekmektedir. Şablon kullanılmadan ve belirtilen kurallara uyulmadan gönderilen makaleler reddedilir. Buraya mutlaka 300 ila 500 sözcükten oluşan Türkçe “Özet”’in İngilizce çevirisi eklenmelidir. Dergiye gönderilecek makalelerde mutlaka en az 300 ila 500 sözcükten oluşan Türkçe “Özet” ve İngilizce “Abstract” ile Anahtar Sözcükler/Keywords (3 ila 5 sözcük) bulunmalıdır. Makaledeki tüm özetler de “Palatino Linotype” fontu kullanılarak 10 punto, önce 6 sonra 0 nk paragraf aralığı ve tek satır aralığı ile yazılmalıdır. Özet ve Abstract tek paragraf olmalıdır.

Keywords: word 1, word 2, word 3. (3-5 words)

Giriş (Başlıklar 12 Punto Koyu, Sola Yaslı, Sadece İlk Harfler Büyük Olmalı ve numaralandırılmamalıdır.)

Makale, Microsoft Word formatında yazılmalıdır ve boyutu 8 MB'ın altında olmalıdır.

Metin, Palatino Linotype fontuyla 11 punto, tek satır aralığı, 1,25 paragraf girintisi ve önce 6 sonra 0 nk paragraf boşluğuna göre düzenlenmelidir.

Paragraflar arasında boşluk olmamalıdır.

Yazılar, sayfanın her kenarında 2,5 cm boşluk bırakılarak, tek satır aralığı, Palatino Linotype yazı karakteri ve 11 font (punto) büyüklüğü ile yazılmalı, Kaynakça, Özet ve Abstract hariç, dipnotlar dâhil 8000 sözcüğü geçmemelidir. Genel başlık hariç bütün metin sola yaslı hizalanmalı, 1,25 cm paragraf girintisi kullanılmalı, paragraflar arası fazladan boşluk bırakılmamalıdır.

Alt Başlık (Sadece ilk harfleri büyük olmalı ve numaralandırılmamalıdır.)

Metin, Palatino Linotype fontuyla 12 punto, tek satır aralığı, 1,25 paragraf girintisi ve önce 6 sonra 0 nk paragraf boşluğuna göre düzenlenmelidir.

Türkçe yazım, noktalama ve kısaltmalarda Türk Dil Kurumunun yürürlükteki en son yazım kılavuzu ve sözlüğü esas alınmalıdır.

Alt başlıklar koyu yazılmalı, sola yaslı hizalanmalıdır. Özel vurgular için yalnızca çift tırnak kullanılmalı; tek tırnak, koyu, tümü büyük harf, altı çizgili, eğik (italik) yazı gibi stillerden kaçınılmalıdır. Yabancı sözcüklerin veya çalışmanın gerekliğine göre özgül ad ve terimlerin yazılışında yalnızca eğik harfler (italik) kullanılmalıdır. Türkçesi kullanılan bir sözcüğe açıklık getirmek için yabancı dildeki karşılığı da verilmek isteniyorsa bu karşılık parantez içinde, eğik harflerle yazılmalıdır.

Metin içinde ve Kaynakça’da “uzun yapıt” kategorisindeki yayımlanmış kitap, dergi, gazete, ansiklopedi, broşür, roman, oyun ve film başlıkları eğik yazı (italik) ile yazılır. (Eğik harflere bitişik olan noktalama işaretlerinin eğik olmamasına özen gösterilmelidir.) El yazmaları, taslaklar gibi yayımlanmamış hacimli yapıtlar ile “kısa yapıt” kategorisindeki tek tek şiir, öykü, makale, kitap bölümü, mektup ve konuşma başlıkları ise normal yazıyla çift tırnak içinde verilir. (Çift tırnak ile eğik yazı biçimi aynı anda kullanılmaz. Çift tırnak içerisinde verilen makale gibi bir “kısa yapıt” başlığında bir “uzun yapıt” başlığı da yer alıyorsa uzun yapıt başlığı eğik yazı ile yazılır.) Buralarda yer almayan özel kullanımlarda tutarlılık gözetilmelidir.

Tablo içeriği Palatino Linotype yazı karakteri ve 10 font (punto) büyüklüğü ve tek satır aralığı ile hazırlanmalı, tablo sayfanın sağ ve sol kenarlarından taşmayacak biçimde yerleştirilmeli, tablo başlığı kalın (bold) yazı ile 12 punto olarak ve numaralandırılarak tablonun üstünde verilmelidir.

Tablo 1. Tablo Başlığının İlk Harfleri Büyük ve 12 punto

Tablo, harita ve şekil gibi tüm görsellerde başlıklandırma yukarıdaki tablo başlığı gibi olmalıdır.

Metin İçi Kaynak Gösterme

Kün’e gönderilen yazılarda MLA (Modern Language Association) 7. baskı yöntemi, kuralları Türkçe söz dizimi ve noktalama kurallarına uyarlanmış biçimde kullanılır. MLA yönteminde metin içinde kaynak gösterilirken yazarın soyadı (ya da yazarların soyadları) ve alıntı yapılan sayfanın numarası (ya da sayfaların numaraları) belirtilir. Yazarın olmadığı durumlarda yapıt adı yazılır. Sayfa numarasının olmadığı durumlarda “sy” (sayfa yok) kısaltması kullanılır. Aynı soyadını taşıyan yazarların ön adları metin içinde kısaltılır: ör. (J. Parla 53); (T. Parla 124-25). Aynı konuda birden fazla kaynak kullanıldığında şu örnek izlenir: (Burke 3-6; Dewey 21, 97). Bir kaynaktaki dipnota ya da sonnota gönderme yapılıyorsa sayfa numarasından sonra nokta koyulur ve notun numarası eklenir: ör. (Moran 86.7).

“Dört satır veya daha kısa olan alıntılar, tırnak işareti içinde paragraf içine yazılır; cümle alıntı ile bitiyorsa alıntının sonunda nokta işareti kaynak bilgisinin belirtildiği ayraçtan sonra koyulur; diğer noktalama işaretleri olduğu gibi bırakılır, ‘kaynak metindeki çift tırnaklar tek tırnağa’ dönüştürülür.” (J. Parla 53).

Dört satırdan uzun alıntılar blok paragraf şeklinde sol kenardan 2,5 cm (iki sekme), sağ kenardan 1,25 cm (bir sekme) içeriden hizalanarak yazılır; noktalama işaretleri kaynak bilgisinin belirtildiği ayraçtan önce koyulur; kaynak metindeki çift tırnaklar tek tırnağa dönüştürülmez. Kullanılan alıntının kendisi bir alıntı ise alıntının sonunda cümleyi bitiren noktalama işaretinden önce (alıntılayan Moran 94) şeklinde yazılır; blok alıntıların sonunda ise noktalama işaretinden sonra (Alıntılayan Moran 94) yazılır. Aktarmalarda aynı yöntemle “aktaran” yazılır. Alıntılayanın alıntıladığı (ya da aktaranın aktardığı) kaynağın künye bilgilerini vermek gerekmez.

Kaynaklara gönderme yapılırken göndermenin başladığı ve bittiği yerler açıkça belli edilmelidir. Bu konuda, göndermenin başladığı yerde yazar veya yapıt adının cümle içinde anılması önerilir. Yazar veya yapıt cümle içinde anıldığında ya da aynı metne gönderme yapıldığı sürece yazarın soyadını veya yapıtın adını parantez içinde tekrar etmek gerekmez; sayfa numarasını vermek yeterlidir. Ancak, araya başka bir gönderme girerse, önceki yazara ve yapıta yapılan gönderme yinelenir. Göndermede yalnızca ilgili sayfanın (ya da sayfaların) numarası verilir. Alıntı ya da aktarma bir sayfayı taşıyorsa sayfa numaralarının arasına tire, farklı sayfalarda yinelenen bir ifade ya da konuya gönderme yapılıyorsa virgül koyulur. İnternet sitelerinde genellikle sayfa numarası bulunmadığından, cümle içinde, “... başlıklı sitede belirtildiği gibi” tarzı ifadeler kullanılırsa yazar soyadından sonra neden sayfa numarası gelmediği okurca anlaşılmış olur.

Kaynak metnin farklı sayfalarından ya da paragraflarından yapılan alıntılar tek bir alıntıda birleştirilmemeli, alıntılar, yazarın sözleri, sayfa numaraları ve gerekli noktalamalarla birbirinden ayrılmalıdır. Alıntıların başına ya da sonuna üç nokta ve çeşitlemeleri koyulmamalıdır.

Alıntılanan cümlelerin makale yazarının cümlelerine uymasını sağlamak için gereken değişikliklerde veya yazım yanlışlarını gidermek, harflerin büyüklüğünü ayarlamak gibi metne müdahale gerektiren durumlarda köşeli ayraç ([ ]) kullanılır. Alıntıdan sözcük atıldığında köşeli ayraç içinde üç nokta ([…]), cümle atıldığında dört nokta ([….]) kullanılır; köşeli ayraçtan önce ya da sonra gelen noktalama işaretleri koyulmaz.

Dipnotlar yalnızca ek açıklamalar için kullanılmalıdır. Kısaltmalar, dipnotlarda, Kaynakça’da ve parantez içindeki ifadelerde kullanılır. Normal cümlelerde özel ad ve ölçü birimleri kısaltmaları dışında kısaltma kullanılmamalıdır.

Kaynakça

“Kaynakça” bölümünde, çalışmada kullanılan bütün kaynaklar doğru ve tam olarak listelenir; metinde gönderme yapılmayan kaynaklara yer verilmez.

Biçim ve Dil

Her maddenin ilk satırı sayfanın soluna bitişik tutulur, ikinci ve daha sonraki satırlar paragraf girintisi kadar (1,25 cm) içeriden yazılır. Girintiler oluşturulurken paragraf düzeninden “asılı” biçimi seçilmelidir. (Web sayfasında bu düzen oluşturulamadığından buradaki örneklerde gösterilememiştir.)

Türkçe dışındaki kaynakların künyelerinde, editörü, çevirmeni, cilt ve baskı sayısını, süreli yayınlarda mevsim ya da ay adlarını gösteren ifadeler Türkçeleştirilir. Şehir adlarının Türkçe kullanımlarına yer vermeye özen gösterilir (ör. Londra).

Düzen

Kaynaklar yazarların soyadına göre alfabetik olarak sıralanır. Çift soyadlı yazarlarda iki soyadı da sırasına göre virgülden önce yazılır. Eğer yazar adı yoksa yapıt adı esas alınır. Bir yazarın birden çok yapıtı kullanılmışsa kaynaklar alfabetik sırayla yazılır. Yapıtların künyeleri yazılırken verilen bilgiler şu genel sırayı izler: (a) yazar adı, (b) yapıt bölümünün başlığı, (c) yapıtın adı, (ç) derleyen, çeviren ve yayına hazırlayanın adı, (d) baskı sayısı, (e) cilt sayısı, (f) dizi adı, (g) yayın yeri, yayıncı adı, yayın yılı, (ğ) sayfa numaraları, (h) ek bilgi ve açıklamalar. Bu bilgi gruplarından bilinenler ve yapıt türüne göre gerekenler verilir.

Sayfa Numaraları ve Kısaltmalar

Kaynakça’da sayfa numaraları belirtilirken iki basamaklı sayfa numaraları olduğu gibi yazılır. Daha büyük sayılar söz konusu olduğunda, fazlası gerekmedikçe ikinci sayının son iki basamağının belirtilmesi yeterlidir (ör. 10-14; 106-09; 296-304; 1001-02; 1503-642). Sayfa numarasının olmadığı durumlarda “sy” (sayfa yok) kısaltması kullanılır.

Bir yapıtın derleyeni, çevireni, yayıma hazırlayanı veya editörü varsa künyede şu kısaltmalar kullanılır: “der.”, “çev.”, “haz.” ve “ed.”. Kısaltmalar, birbirlerinden noktalarla ayrılan bilgi gruplarının başında ya da sonunda yer almalarına göre büyük ya da küçük harfle başlar.

Kaynakta yapıtın yayımlandığı şehir belirtilmemişse, künyede bu bilginin bulunması gereken yerde “Yyy” (yayım yeri yok) kısaltması kullanılır. Künyelerde, yayımcı adındaki “Yayınları”, “Yayıncılık”, “Yayınevi” ve “Neşriyat” arasındaki ayrımlara dikkat edilmelidir. Yapıtta bu bilgi belirtilmemişse “yy” (yayımcı yok) kısaltması, yayın yılı belirtilmemişse “ty” (tarih yok) kısaltması kullanılır (ör. “Yyy: yy, ty.”, “N.p.: n.p., n.d.”).

Tek Yazarlı ya da Editörlü Kitap

Metin içinde: (Ahmet Haşim 46), (Berk 36), (Halikarnas Balıkçısı 214-34), (Memet Fuat 123-24).

Kaynakça’da:

Ahmet Haşim. Bütün Şiirleri. Haz. İnci Enginün ve Zeynep Kerman. İstanbul: Dergâh Yayınları, 1999.

Berk, İlhan. Poetika. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları, 1997.

Halikarnas Balıkçısı [Cevat Şakir Kabaağaçlı]. Aganta Burina Burinata. Ankara: Bilgi Yayınevi, 1999.

Memet Fuat, der. Çağdaş Türk Şiiri Antolojisi. İstanbul: Adam Yayınları, 1997.

Tek Yazardan Derlemede Bölüm

Metin içinde: (Karasu 17), (Uşaklıgil 180-85).

Kaynakça’da:

Karasu, Bilge. “İmge Üretiminde Roman Hâlâ İlk Sırada”. Ne Kitapsız Ne Kedisiz. İstanbul: Metis Yayınları, 1997. 13-22.

Uşaklıgil, Halid Ziya. “Ferhunde Kalfa”. Bir Yazın Tarihi. İstanbul: İnkılâp Kitabevi, 1988. 179-90.

Aynı Yazara Ait Farklı Yapıtlar

MLA yöntemine göre aynı yazara ait farklı yapıtlar listelenirken yazar adı ilk künyede verildikten sonra izleyen künyeler bitişik iki uzun tire ve nokta ile başlar. Elektronik veri tabanları bu işaretleri doğru algılamadığından dergimizde bunun yerine yazar adının her künyede yinelenmesi yöntemi benimsenmiştir.

Metin içinde: (Moran, Edebiyat Kuramları ve Eleştiri 36), (Moran, “Peyami Safa’nın Romanlarında…” 54).

Kaynakça’da:

Moran, Berna. Edebiyat Kuramları ve Eleştiri. 9. baskı. İstanbul: Cem Yayınevi, 1994.

Moran, Berna. “Peyami Safa’nın Romanlarında İdeolojik Yapı”. Birikim 54-55 (Ağustos-Eylül 1979): 51-56.

Rifat, Mehmet, haz. Bizim Eleştirmenlerimiz. İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, 2008.

Rifat, Mehmet, haz. Metnin Sesi. İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, 2007.

Rifat, Mehmet. Roman Kurgusu ve Yapısal Çözümleme: Michel Butor’un Değişim’i. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları, 2012.

Rifat, Mehmet. Yaklaşımlarıyla Eleştiri Kuramcıları. İstanbul: Sel Yayıncılık, 2008.

Rifat, Mehmet, Sema Rifat, Ayşenaz Koş ve Duygu Tekgül. Göstergebilim, Dilbilim ve Çeviribilim Terimleri Sözlüğü. İstanbul: Sel Yayıncılık, 2010.

Çok Yazarlı ya da Editörlü Kitap

Metin içinde: (Aksoy ve diğer. 172), (Taner ve Bezirci 140).

Kaynakça’da:

Aksoy, Nazan ve diğer. Şiir ve Şiir Kuramı Üstüne Söylemler. İstanbul: Düzlem Yayınları, 1996.

Taner, Refika ve Asım Bezirci. Edebiyatımızda Seçme Hikâyeler. Başvuru Kitapları. İstanbul: Gözlem Yayınları, 1981. Yapıt, “araştırma / eleştirme” kategorisinde sunulmakta ve hikâye özetlerine yer vermektedir.

Çok Yazarlı ya da Editörlü Kitapta Bölüm

Metin içinde: (Nâzım Hikmet 108)

Kaynakça’da:

Nâzım Hikmet (Ran). “Hapiste Yatacak Olana Bazı Öğütler”. Çağdaş Türk Şiiri Antolojisi. Der. Memet Fuat. İstanbul: Adam Yayınları, 1985. 108-09.

Aynı Kaynakta Bulunan İkiden Fazla Yapıt

MLA yöntemine özgü olarak Kaynakça’da aynı kaynakta bulunan ikiden fazla kısa yapıta gönderme yapılıyorsa kaynağın tam künyesi her kısa yapıt için tekrar edilmez. Kaynağın yazarına ve yapıtların sayfa numaralarına yapılan kısa gönderme yeterlidir. Kitabın tam künyesi ise ayrıca verilir.

Eyhenbaum, Boris. “Gogol’ün ‘Palto’su Nasıl Yapıldı”. Todorov 183-200.

Jakobson, Roman. “Sanatta Gerçekçilik Üstüne”. Todorov 84-93.

Todorov, Tzvetan, der. Yazın Kuramı: Rus Biçimcilerinin Metinleri. Çev. Mehmet Rifat ve Sema Rifat. Cogito 36. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları, 1995.

Yazarı Belli Olmayan Kitaplar

Metin içinde:  (Türkiye Büyük Millet Meclisi Gizli Celse Zabıtları 36).

Kaynakça’da:

Türkiye Büyük Millet Meclisi Gizli Celse Zabıtları. Cilt 3. İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, 1985.

Sonraki Baskılar, Gözden Geçirilmiş ya da Genişletilmiş Baskılar

Alpay, Necmiye. Türkçe Sorunları Kılavuzu. Gözden geçirilmiş 2. baskı. İstanbul: Metis Yayınları, 2004.

Özkırımlı, Atilla. Türk Edebiyatı Ansiklopedisi. 4. baskı. 5 cilt. İstanbul: Cem Yayınevi, 1987.

Tanpınar, Ahmet Hamdi. 19 uncu Asır Türk Edebiyatı Tarihi. 1949. 8. baskı. İstanbul: Çağlayan Kitabevi, 1997.

Çok Ciltten Oluşan Kitaplar

Metinde hangi cilde gönderme yapıldığının anlaşılması için sayfa numarasından önce cilt sayısı belirtilir ve iki nokta koyulur: (Moran 3: 18). Tüm cilde gönderme yapılacaksa yazar soyadından sonra virgül koyulur ve “cilt” kullanılır: (Moran, cilt 3).

Moran, Berna. Türk Romanına Eleştirel Bir Bakış. 3 cilt. İstanbul: İletişim Yayınları, 1995.

Çeviri Kitaplar

Benjamin, Walter. “Hikâye Anlatıcısı”. Çev. Nurdan Gürbilek ve Sabir Yücesoy. Son Bakışta Aşk. Haz. Nurdan Gürbilek. Çev. Ahmet Doğukan ve diğer. İstanbul: Metis Yayınları, 1994. 77-100. Kitabın çevirmenlerine ilişkin bilgi başlık sayfasında değil, dördüncü sayfada verilmektedir.

Başvuru Kitaplarında Bölüm ya da Yazı

Akün, Ömer Faruk. “Divan Edebiyatı”. Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi. Cilt 9. İstanbul: Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları, 1992. 398-422.

Süreli Yayınlar

Moran, Berna. “Peyami Safa’nın Romanlarında İdeolojik Yapı”. Birikim 54-55 (Ağustos-Eylül 1979): 51-56.

Strauss, Johann. “Osmanlı İmparatorluğu’nda Kimler, Neleri Okurdu (19.-20. Yüzyıllar)?”. Çev. Günil Ayaydın Cebe. Anlatıbilim özel sayısı. Kritik 3 (Bahar 2009): 205-65.

Elektronik Ortamdaki Metinler

Elektronik ortamdaki metinlerin kaynak olarak gösterilmesinde, güvenirlik açısından, yazarı, başlığı ve yayım tarihi belirtilmiş olanlar yeğlenmelidir. Künye bilgileri şu sırayı izler: yazar adı, metnin başlığı, varsa kaynağın tarihi (yoksa “Ty”), kaynağın alındığı sitenin adı, kaynağın ortamını belirtmek için İnternet ifadesi, erişim tarihi, sitenin adresi.

Hızlan, Doğan. “Romanımıza Dair Önemli Bir Belge”. 15 Ekim 2020. Hürriyet Kitap Sanat. İnternet. 21 Ekim 2020. https://www.hurriyet.com.tr/kitap-sanat/romanimiza-dair-onemli-bir-belge-41637352.

Slat, Boyan. “Whales Likely Impacted by Great Pacific Garbage Patch.” 10 Nisan 2019. The Ocean Cleanup. İnternet. 4 Temmuz 2021. www.theoceancleanup.com/updates/whales-likely-impacted-by-great-pacific-garbage-patch.

Film ve Diğer Ses ve Görüntü Kayıtları

Tezlerde ses ve görüntü kayıtlarına yapılan göndermelerin künye bilgileri yazılırken ya doğrudan yapıt adıyla başlanır ya da katkısı öne çıkarılacak kişinin (yönetmen, senarist, oyuncu, yazar, besteci, şarkıcı vb.) soyadı ve adından sonra yapıtın başlığı, katkısı bulunan diğer kişi ya da kurumlar, formatı (plak, videokaset, VCD, DVD vb.) ve yayın ya da dağıtım bilgileri verilir.

Ceylan, Nuri Bilge, yön. Uzak. Sen. Nuri Bilge Ceylan. Oyun. Muzaffer Özdemir, Mehmet Emin Toprak, Zuhal Gencer Erkaya ve diğer. DVD. Artificial Eye Film Company, 2004.

Tezler

Bengi, Işın. “A Linguistic Approach to Poetry for TEFL Classes”. Yüksek lisans tezi. Boğaziçi Üniversitesi, 1983.

Kişisel Görüşmeler ve Söyleşiler

Bener, Vüs’at O. Kişisel görüşme. 12 Aralık 2001.

Basılmış söyleşilerin künyesi, yayının türüne uygun künye kurallarına göre ve söyleşiyi veren esas alınarak yazılır, söyleşiyi yapanın bilgisi eklenir.

İlhan, Attilâ. “Sevdanın ve Kavganın Yolcusu: Attilâ İlhan”. Söyleşiyi yapan Zeynep Aliye. Cumhuriyet Kitap 558 (26 Ekim 2000): 1, 4-6.

Dinçel, Bihter. “Bihter Dinçel, İlk Romanı ‘Keşke Unutsam’ı Anlattı”. Söyleşiyi yapan Duygu Bay. 6 Ekim 2020. Milliyet. İnternet. 21 Ekim 2020. <milliyet.com.tr>.

Diğer Kaynaklar

Burada belirtilmeyen türlerdeki kaynakların Kaynakça’da gösterilişi için Türkçenin özellikleri ve bu kılavuzdaki temel yaklaşım da dikkate alınarak Modern Language Association (MLA) kılavuzunun 7. baskısındaki yöntem izlenmelidir.

Etik Kurul Onayı ve Makalede Nasıl Yer Verilmesi Gerektiği ile İlgili Bilgi

Çalışmada kullanılan etik kurul izni gerektiren veriler 2020 ve sonrasında elde edilmişse etik kurul onayı gerekmektedir.

2020 yılı öncesi araştırma verileri kullanılmış, yüksek lisans/doktora çalışmalarından üretilmiş makaleler için geriye dönük etik kurul izni gerekmemektedir. Ancak özet ve yöntem bölümünde verilerin temin edilme tarihi belirtilmelidir.

Veriler 2020 ve sonrasında derlenmiş ve etik kurul onayı var ise etik kurul onayı ile ilgili tüm özetlerde ve makalenin yöntem/metot bölümünde “… etik kurulu …. tarihli … sayılı kararına göre etik kurul onayı alınmıştır” veya benzeri bir ifade ile bilgi verilmelidir.

Ayrıca;

• Olgu sunumlarında “Aydınlatılmış onam formu”nun alındığının belirtilmesi,
• Başkalarına ait ölçek, anket, fotoğrafların kullanımı için sahiplerinden izin alınması ve belirtilmesi,
• Kullanılan fikir ve sanat eserleri için telif hakları düzenlemelerine uyulduğunun belirtilmesi, gerekmektedir.

Kaynakça

Althusser, Louis. İdeoloji ve Devletin İdeolojik Aygıtları. Çev. Alp Tümertekin. İstanbul: İthaki Yayınları, 2017.

Atzakas, Yannis. Tholos Vithos. Atina: Ekdoseis Agra, 2008.

Bachelard, Gaston. Mekânın Poetikası. Çev. Alp Tümertekin. İstanbul: İthaki Yayınları, 2017.

Baran, Suat. “Bir Yahudi Çocuğun ‘Yetimlik’ Hikâyesi”. 13 Ağustos 2020. K24. İnternet. 26 Şubat 2022. https://t24.com.tr/k24/yazi/bir-yahudi-cocugun-yetimlik-hikayesi,2806.

Danforth, Loring M. ve Riki Van Boeschoten. “The Paidopoleis of Queen Frederica.” Children of the Greek Civil War: Refugees and the Politics of Memory. Chicago ve Londra: The University of Chicago Press, 2012. 85-114.

Gürel, Emel ve Canan Muter. “Psikomitolojik Terimler: Psikoloji Literatüründe Mitolojinin Kullanılması”. Sosyal Bilimler Dergisi 7.1 (2007): 537-69.

Mendel, Gerard. “Annenin Bilinçaltı İmgelerinin Yansıması”. Babaya İsyan: Sosyopsikanalitik Bir Deneme. Çev. Hüseyin Portakal. İstanbul: Cem Yayınevi, 2000. 91-101.

Pimplis, Manolis. “Ehoun vari iskio oi simasies.” 28 Aralık 2009. Ta Nea. İnternet. 12 Ocak 2020.  https://www.tanea.gr/2009/12/28/lifearts/culture/exoyn-bary-iskio-oi-simaies/.

Spivak, Gayatri C.  “Can the Subaltern Speak?” Colonial Discourse and Post-Colonial Theory: A Reader. Der. Patrick Williams ve Laura Chrisman. New York: Harvester/Wheatsheaf, 1994. 66-112.

 Spivak, Gayatri Chakravorty. “Resistance that Cannot be Recognized as Such.” Söyleşiyi yapan Suzana Milewska. Conversations with Gayatri Chakravorty Spivak. Ed. Swapan Chakravorty, Suzana Milevska ve Tani E. Barlow. Londra: Seagull Books, 2006. 57-85.

Winnicott, D. W. Oyun ve Gerçeklik. Çev. Tuncay Birkan. İstanbul: Metis Yayınları, 1998.